Czy ludzi z zachwianą równowagą należy się obawiać? A może wręcz odwrotnie – dążyć do poznawania zakamarków ich duszy, by odkryć istotę życia?
Ludzi zmagających się w swoim życiu z psychozą można spotkać dosłownie wszędzie. Teraz także m.in. w warszawskim Nowym Teatrze oraz Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Oczywiście wcielają się w nich aktorzy, którzy w spektaklu reżyserowanym przez Tomasza Węgorzewskiego próbują przekazać uczucia oraz niezwykłe skomplikowane momentami myśli osób z zaburzeniami psychicznymi.
Przedstawienie możliwe do obejrzenia w dwóch cenionych polskich teatrach w głównej mierze opiera się na opisach skrajnych stanów emocjonalnych cierpiących na psychozę osób. Podczas tworzenia spektaklu Węgorzewski oraz jego współpracownicy korzystali z prawdziwych zapisków (prowadzonych w formie dzienników) ludzi z zachwianą kondycją psychiczną. Dzięki temu momentami dialogi prowadzone pomiędzy aktorami (wśród nich m.in. Dagna Dywicka, Joanna Kasperek oraz Andrzej Plata) są zaskakującą realne. Ich zawiłość wymaga od widza nieustannego skupienia w celu wychwycenia słów istotnych w często – pozornie – bezsensownej rozmowie. Psychoza jest więc przedstawieniem dla publiczności ceniącej sobie ambitną sztukę, opartą na faktach.
Poza wspomnianymi wcześniej aktorami biorącymi udział w spektaklu, warto również zwrócić uwagę na osoby odpowiadające za jego przygotowanie. A są to m.in. Magda Kupryjanowicz (tekst i dramaturgia), Dorota Nawrot (scenografia), Teoniki Rożynek (muzyka) oraz Szymon Kluz (reżyseria światła). Ich zaangażowanie w tworzenie Psychozy stanowi najlepszą gwarancję zadowolenia z wybrania się do teatru w celu jego zobaczenia. Zapewniamy jednocześnie, że sytuacje rozgrywane na scenie na długo pozostaną w pamięci – dokładnie tak, jak poszczególne kwestie w czasie ich trwania wypowiadane przez bohaterów przedstawienia.
