Można o nim powiedzieć, że to niezwykłe muzeum. Zlokalizowane przy ul. Żwirki i Wigury 63 w kampusie Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, prezentuje – na co wskazuje samo jego położenie – polską medycynę. Jej osiągnięcia, historię bardzo szeroko rozumianą, czyli także historię szpitalnictwa oraz ludzi, którzy poświęcili się sztuce ratowania innych ludzi.
Muzeum Historii Medycyny powstało kilka lat temu. Jak można wyczytać w informatorze muzealnym: gromadzi, opracowuje i udostępnia zbiory pochodzące z darów, zakupów i depozytów. Są to m.in. rękopisy, starodruki, narzędzia medyczne, dokumenty archiwalne, ikonografia, dokumenty życia społecznego, nagrania i filmy. Na pierwszym piętrze, w Galerii Wystaw Czasowych, mieszczą się ekspozycje z zakresu historii medycyny, a także innych dziedzin kultury i sztuki. Inicjatorem powołania muzeum był rektor Uniwersytetu Medycznego prof. dr. hab. med. Marek Krawczyk. Działa ono w oparciu o statut zatwierdzony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest pierwszą i jedyną taką placówką w stolicy, ogólnodostępną dla mieszkańców Warszawy. Spełnia oczekiwania kilku pokoleń medyków, a zarazem odpowiada na zapotrzebowanie społeczne. Wybór miejsca na siedzibę muzeum nie był przypadkowy. „Tu – jak napisano − w sercu akademickiego, klinicznego i naukowego życia medycznej Warszawy, obok Centrum Dydaktycznego z główną aulą, obok tłumnie odwiedzanej biblioteki, sal wykładowych i seminaryjnych, istniejących i dynamicznie powstających …
Pełna wersja tego i pozostałych artykułów dostępna jest w papierowym wydaniu Kuriera Warszawskiego nr 1-2 (55)/2017.
